Silvia's huis wordt gesloopt: 'Ik ben geen pingpongbal'

In dit artikel:

In de Arnhemse Vissenbuurt staan 186 verouderde woningen op de nominatie om in 2027 gesloopt te worden. Woningcorporatie Volkshuisvesting geeft aan dat de huidige huizen niet meer voldoen aan de moderne woonwensen, hoewel dit bij veel bewoners op emotionele weerstand stuit. Zo woont Silvia al 52 jaar in dezelfde straat en ervaart zij de wijk als een hechte familiebuurt met diepe herinneringen die haar raken bij het vooruitzicht van de sloop en verhuizing. Inmiddels heeft ruim de helft van de huurders een nieuw huis gevonden, grotendeels op eigen kracht, terwijl Volkshuisvesting ondersteuning biedt aan bewoners die dat nodig hebben door naar hun woonwensen te luisteren en tijdelijke huurcompensaties aan te bieden om de hogere huurkosten te verzachten.

Naast de financiële zorgen maken bewoners zich ook zorgen over het verlies van de vertrouwde sociale omgeving. Langdurige bewoners zoals Johnny en Teun merken nauwelijks achterstallig onderhoud en vinden het lastig te accepteren dat de sloop noodzakelijk zou zijn. Uit een enquête bleek dat 72 procent van de bewoners de sloop ondersteunt, maar voor velen blijft het afscheid van de gemeenschap pijnlijk. Omwonenden vrezen dat door de sloop het onderlinge contact en het buurtgevoel zullen verdwijnen, omdat vertrek vaak niet wordt gevolgd door terugkeer.

Wethouder Paul Smeulders erkent de emotionele impact voor bewoners die er soms al decennialang wonen en benadrukt het belang van goede begeleiding tijdens dit overgangstraject. Hij roept op tot constructief overleg tussen huurders, Volkshuisvesting en gemeente om passende oplossingen te vinden. Door aandacht en luisteren wil Volkshuisvesting het proces zo menselijk mogelijk maken, zodat bewoners na de ingrijpende veranderingen toch weer een thuis kunnen vinden in de vernieuwde buurt.