Juliette (21) kan bijna niet studeren door ziekte, maar studietoeslag krijgt ze niet

In dit artikel:

Juliette* (21) uit Arnhem is al jaren gebonden aan huis door long covid en volgt een deeltijdopleiding omdat voltijds studeren te belastend is. Ze ligt volgens haar moeder het grootste deel van de dag op de bank of in bed, kan nauwelijks studeren en werken is onmogelijk. Omdat ze geen voltijdstudent is, verliest ze het recht op studiefinanciering en daarmee ook op studietoeslag — een regeling bedoeld voor studenten die door ziekte niet kunnen bijverdienen. Dit voorbeeld illustreert hoe jongeren met langdurige coronaklachten vaak tussen wal en schip vallen in het sociale zekerheidssysteem.

Long covid valt onder de groep PAIS-ziekten (Post-Acute Infectie Syndromen), die na een infectie langdurige en wisselende klachten kunnen geven, van ernstige vermoeidheid tot verlies van arbeids- en studiecapaciteit. Naar schatting zouden zo’n 100.000 jongeren in Nederland last hebben van aanhoudende coronaklachten. Onder de noemer #jongcovid hebben jongeren, samen met belangenorganisaties PostCovidNL en Long Covid Nederland, een manifest opgesteld dat deze maand aan de Tweede Kamer wordt aangeboden. Ze vragen om meer onderzoek, betere zorg, eerlijke sociale zekerheid, onderwijsaanpassingen en betrouwbare voorlichting.

C-support, een organisatie die mensen met langdurige coronaklachten ondersteunt, signaleert dat de hulp die mensen krijgen sterk per gemeente verschilt. Soms is de ondersteuning te kort, moet men steeds opnieuw aanvragen indienen of worden patiënten geconfronteerd met belastend papierwerk. Op verzoek van het ministerie van VWS stelde C-support daarom een handreiking voor gemeenten op met aanbevelingen: lever maatwerk, wees soepel met regels, luister naar individuele behoeften en durf buiten bestaande kaders te denken. Praktische voorbeelden zijn onder meer tijdelijk huishoudelijke hulp of aangepaste onderwijsarrangementen om ontwrichting te voorkomen.

De gemeente Arnhem zegt geen aparte regels voor long covid te hanteren, maar wil bekijken welke bestaande regelingen (zoals Wlz of Wmo) en welk maatwerk voor Juliette toepasbaar zijn en zoekt contact met haar. Belanghebbenden benadrukken dat het niet zozeer om het aantal regelingen gaat maar om hoe gemeenten mensen benaderen: met begrip en flexibele oplossingen zodat jongeren met langdurige klachten uitzicht op een toekomst krijgen in plaats van een onzekere tussenpositie in het sociale stelsel.