Dit is waarom de koning tijdens de Elfstedentocht de schuilnaam W.A. van Buren koos

In dit artikel:

Ridder René duikt in de Koninklijke Verzamelingen in Den Haag en belicht daar een bijzonder stuk: het huwelijkscontract tussen Willem van Oranje en Anna van Egmond, gravin van Buren. De onderhandelingen rond het huwelijk vonden plaats op kasteel Buren en het contract is gedateerd 6 juli 1551; twee dagen later, op 8 juli, vond de kerkelijke inzegening plaats in de Lambertuskerk van Buren.

Anna was de enige erfgenaam van Maximiliaan van Egmond, die in 1549 stierf, en bracht via die erfenis enorme bezittingen en titels mee — inclusief het graafschap Buren. Op zijn sterfbed had Maximiliaan geregeld dat zij zou trouwen met haar leeftijdsgenoot Willem van Nassau. In het contract werden daarom duidelijke voorwaarden vastgelegd: Willem kreeg de titel graaf van Buren door het huwelijk, maar kon het graafschap en de hoofdbezittingen niet persoonlijk erven; die bleven bij Anna en zouden naar haar nakomelingen gaan.

Het document, bewaard in de Koninklijke Verzamelingen, draagt handtekeningen van aanwezigen zoals Willems vader en de aartsbisschop van Keulen, en ook van het bruidspaar zelf. Anna schonk Willem drie kinderen; twee bereikten de volwassen leeftijd, onder wie Filips Willem, die na Willems dood in 1584 onder meer graaf van Buren werd. De titel ging eeuwenlang binnen de familie Oranje-Nassau mee, waardoor koning Willem-Alexander ook nu nog graaf van Buren mag heten — een naam die hij bijvoorbeeld als schuilnaam (W.A. van Buren) gebruikte tijdens de Elfstedentocht van 1986.

Het verhaal illustreert hoe 16e-eeuwse huwelijkse afspraken blijvende politieke en dynastieke gevolgen konden hebben. Ridders van Gelre, het historische platform van Omroep Gelderland, verzorgt hierover reportages en organiseert regelmatig gratis rondleidingen.