Buurt bezorgd om 'giftige' lelieteelt: 'Wij ademen deze lucht in'

In dit artikel:

In Laren (gemeente Lochem) is onrust ontstaan tussen omwonenden en landbouwers over het telen van lelies op zandgrond. Buurtbewoners maken zich al langere tijd zorgen over het intensieve gebruik van bestrijdingsmiddelen bij lelieteelt — naar zeggen vier- tot vijfmaal hoger dan bij bijvoorbeeld aardappelen — en de mogelijke gevolgen voor gezondheid, grondwater en leefomgeving. Met name bewoners als Johan Luiting en Hans Krens voeren aan dat ze bang zijn voor vergiftiging van hun moestuinen, wijngaard en luchtweg‑ en langetermijneffecten; blootstelling aan bepaalde pesticiden wordt steeds vaker in verband gebracht met aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson, al is er nog geen onomstotelijk bewijs.

De teelt lag dit voorjaar onder druk: eigenaar en akkerbouwer besloten samen af te zien van lelies op het betreffende perceel vanwege lokale weerstand. De grondeigenaar stelt dat het gebruik van chemie de afgelopen tien jaar is afgenomen en verwijst naar proefprojecten (onder andere in Drenthe) waar lelieteelt met minder bestrijdingsmiddelen wordt onderzocht. De beoogde teler wilde niet reageren.

Omdat buurgemeenten lelieteelt al (de facto) weren, leidt dat volgens lokale partij LochemGroen! tot een ‘run’ op stukken grond in Lochem waar het nog toegestaan is; zij spreken van zogeheten “lelieteeltcowboys” en pleiten voor een tijdelijke stop en duidelijke regels in het Omgevingsplan. De discussie veroorzaakt sociale spanning in de buurt; sommige bewoners durven niet publiekelijk te ageren uit vrees voor verstoorde verhoudingen. De kwestie draait kortom om een afweging tussen agrarische bedrijvigheid en gezondheid/omgevingsbelangen, met gemeenten die moeten beslissen over lokale regulering.